
Katarzyna Adamiak – Jaśnikowska jest współczesną malarką realistyczną. Maluje w tradycyjnej technice olejnej. W swojej sztuce Katarzyna koncentruje się na portrecie, ponieważ w ten sposób stara się dotknąć i wyrazić za pomocą obrazu niematerialną i duchową stronę, która kryje się w człowieku, w jego obliczu, spojrzeniu. Tworzy intymne portrety, w których światło buduje stonowany nastrój i jest również ważnym imperatywem twórczym dla samej artystki.
Katarzyna często podejmuje temat autoportretu. Wynika to z jej głębokiej potrzeby obserwacji siebie i przyglądania się zmianom, które w niej zachodzą. Jest to dla malarki forma zapisywania własnego życia, własnej przemijalności. Przestrzeń przedstawiona na obrazach malarki nie jest czysto realistyczną konwencją. Znajdziemy w niej także bogaty świat metaforyczny, pełen atmosfery tajemniczości. Finalistka wielu międzynarodowych konkursów malarskich takich jak “14th Art Renew Center” czy „5th and 7th Modportrait”. Mieszka i pracuje w Legnicy.
(..) Wiele czasu poświęcam na wydobycie z twarzy portretowanego człowieka jego charakteru. Cierpliwie nakładam kolejne warstwy światła, buduję portret, który subtelnie stara się pokazać to, czego nie widać tak „na pierwszy rzut oka” w danej osobie. Są to duchowe portrety.
Tworzę je z ze szczególną wrażliwością ukierunkowaną na to, by uchwycić w portretowanej osobie coś więcej poza jej cielesnością. Staram się, nie tylko oddać fizyczne podobieństwo modela, ale bardzo ważny jest też dla mnie ten duchowy pierwiastek – ponieważ człowiek, prócz ciała posiada i duszę. Niezależnie od tego zgodnie, z jakim poglądami możemy definiować to pojęcie, ja mam nadzieję, że w moich portretach widz dostrzeże również ich duchową stronę. Może to brzmieć banalnie, ale malując portrety, szukam tego samego, co w swoim życiu, w codziennym spotkaniu z drugim człowiekiem. Szukam dobra i piękna duchowego, które każdy z nas w sobie nosi.